Mijn eerste ‘Memorable Game’ 2


Ik ben natuurlijk geen grootmeester, of zelfs maar aspirant-goed. Enig recht op een publicatie van mijn ‘memorable games’ zoals de groten der aarde hebben gedaan, slaat dus helemaal nergens op. Ik ben slechts een patzer – een enthousiaste hobbyist, een huiskamer schaker en gelukkig zijn mijn tegenstanders dat ook. Enig recht op het predikaat ‘memorable’ hebben mijn ‘games’ dus niet. 

Zeker niet de afgelopen tijd. Sinds mijn mooie resultaten van oktober, november en december 2017 heb ik voor mijn gevoel geen fatsoenlijke partij meer op de 64-velden neergelegd. 

Lg6! Waarom mag zwart de loper niet slaan?

Ergens in de kerstvakantie vorig jaar kwam de implosie. Ik zag het allemaal niet meer en speelde erg slecht en ver onder mijn niveau. Gefrustreerd heb ik de laatste partijen van het seizoen aan me voorbij laten gaan, om in de zomervakantie pas weer met wat schaakstudie te beginnen.

Sinds de herfstvakantie echter, toen ik met mijn vader naar Praag op vakantie was, en eindeloos potjes van hem mocht verliezen, lijkt het diepste leed geleden en speel ik af en toe weer een behoorlijke partij.

Gisteravond ging het zelfs goed. Zo goed zelfs, dat ik het, megalomane narcist die ik ben, gewoon een ‘memorable game’ durf te noemen. Bobby Fischer eat your heart out!

My first memomable game


Over hoentie

Docent, geograaf, sportman, schaker, schrijver, kaas, koffie, lezen, reizen, sauna's, jongleren, behoorlijk beroerd schaken, zelfverklaard sitcom expert, amateurkok, bon-vivant, nerd, kunst, HBO series, jonge hond.

Een reactie plaatsen

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.

2 gedachten over “Mijn eerste ‘Memorable Game’